CRKVA SVETOG NIKOLE
Zadužbina Zmaj Ognjenog Vuka
Crkvu Svetog Nikole prema predanju sagradio je 1468. godine Vuk Grgurević, u narodu poznatiji kao Zmaj Ognjeni Vuk, unuk Despota Đurđa Brankovića. Crkva spada u najstarije spomenike ove vrste u Sremu. Sagrađena je u stilu moravske arhitektonske škole. Ima veliku kulturno-istorijsku vrednost i predstavlja obrazac prema kome su građene sremske crkve, među kojima je najpoznatija manastirska crkva Krušedola.
Crkva Svetog Nikole postoji više od pet vekova. Vremenom je pretrepela izvesne promene. Najveća promena se ogleda u zameni krova, pa danas postoji jedan zvonik. Ova crkva bila je i granica između dve imperije – Ugarske i Turske. Krajem 15. i početkom 16. veka bila je snažan književni centar. Tu se nastavio rad moravske škole i sa mnogim fruškogorskim manastirima, crkva je bila spona književnog pokreta u vreme Račana.
Najstarija ikona koja je danas sačuvana u crkvi je „Nedremano oko” iz 1726. godine, rad Teodora Kračuna. Naslikana je kao deo ikonostasa. To je religiozno-simbolična skoro poetska tema inspirisana stihovima Svetog pisma. Nove četiri prestone ikone poručene su 1749. godine. Ikone nastale sredinom 18. veka pripisuju se Nikoli Neškoviću. Vrlo je impresivan lik anđela koji drži mačeve u rukama.
Ikonostas obiluje brojnošću ikona i scena. Pored osam ikona u soklu, sadrži šest prestonih ikona, od kojih četiri imaju još po pet minijaturnih scena iz žitija svetaca (barokni medaljoni), Blagovesti na carskim dverima, 12 prazničnih ikona, 12 apostola, 12 proroksa, Svetu Trojicu i Raspeće sa ikonama Bogorodice i Jovana Bogoslova.
Od rukopisnih knjiga iz 18. veka crkva danas ima knjigu crkvenog inventara („Inventarijum”) od 1791. godine, matične knjige od 1777. godine i cirkularni protokol od 1754. godine. Freske sa likovima Vasilija Velikog, Jovana Zlatoustog i Grigorija Bogoslova datiraju između 1470. i 1573. godine.